Vasten door los te laten

Vandaag is het Aswoensdag. De dag na carnaval, waarop de 40-daagse vastenperiode begint voorafgaand aan Pasen. Nou woon ik niet onder de rivieren en woon ik ook niet in een Katholiek dorp, geen carnaval voor mij dus. Ik ben ook niet Katholiek, maar ga nu toch iets doen met de vastenperiode, die op veel verschillende manieren wordt ingevuld. Veel mensen linken het woord 'vasten' denk ik aan onthouding van eten en drinken. De 40dagentijd wordt door protestantse kerken gebruikt om stil te staan, letterlijk en figuurlijk. De slogan van dit jaar is ZOEK DE STILTE ontdek wat je beweegt, nou hoef je volgens mij helemaal niet christelijk te zijn om toch iets met deze woorden te doen.
Ik ben gaan denken toen ik een aankondiging van één van mijn Facebook vriendinnen zag dat zij 40 dagen offline zou gaan. Vervolgens ben ik gaan zoeken op internet naar de betekenis/invulling van deze tijd en werd ik geïnspireerd. Hoe vaak is het echt stil om mij heen? Alleen als ik slaap? Of heel soms een momentje dat de kinderen allebei slapen tussen de middag, maar dan is er altijd wel een programma wat ik nog even wilde terug kijken of neem ik de tijd om eens mijn eigen muziek te draaien i.p.v. de Woezel en Pip sinterklaas cd die met stip op nummer 1 staat bij Lucy. De hectische maanden die we achter de rug hebben gaven ook weinig ruimte voor stilte, altijd wel een kind om te verzorgen, een was om te draaien en zo nog meer smoezen om toch vooral niet tot jezelf te komen. In de hectiek is er trouwens wel altijd plaats om even mijn socialmedia te checken, kijken wat andere mensen bezighoudt of nog even die te schattige foto van de kinderen posten. Op de raarste momenten kan ik ineens een soort onrust voelen en moet ik even kijken om er vervolgens achter te komen dat er helemaal niks is veranderd, omdat ik een kwartier geleden nog online was geweest. Wat is deze onrust toch? Het gevoel niks te willen missen? Even kijken of er nog wel mensen zijn die aan je denken? Hier wil ik de komende 40 dagen achter zien te komen, door het even helemaal los te laten. Twitter, Facebook en Instagram even UIT, ik gooi de apps van mijn telefoon en zal mijn vingers moeten aanwennen niet direct deze sites in te typen als ik mijn computer opstart.
Misschien denk ik er wel veel te zwaar over en levert het niet op wat ik zoek, wat ik op het moment zo nodig heb. Het is niet dat ik geen contact wil in deze periode, ik blijf gewoon whatsappen en bellen, maar wil de mensen om mij heen vooral 'zien'. En dat hoeft niet letterlijk te zijn.

Wat mijn Facebook vrienden van mij gaan missen; Teun z'n eerste halfjaardag, mijn blijde berichten over dat het weer lente wordt, een foto van oma Jans die 90 wordt, mijn jarige broer en natuurlijk de mamabloopers en hilarische uitspraken van peuterlief. Maar gelukkig ben ik vlak voor mijn verjaardag weer terug en kan ik hopelijk uitgerust en in balans beginnen aan mijn 30e levensjaar. Wat ik van anderen ga missen weet ik nog niet, misschien wel gewoon de kleine dingen en wie weet juist helemaal niks. Als ik de uitkomst al zou weten zou het geen experiment meer zijn.

Deze blog blijft overigens wel up-to-date, ik vind dit niet direct onder de noemer socialmedia vallen, omdat het voor mij nu nog éénrichtingsverkeer is en iets waar ik echt energie van krijg, maar jullie zullen de site dus zelf in de gaten moeten houden, want er staan geen links op Facebook of Twitter de komende tijd.





En over (iets meer dan) 40 dagen uiteraard een verslag over mijn ervaring!